fietsen

ik dacht dat het wel weer eens tijd werd voor een verhaaltje.

Zaterdag ben ik met Raúl (de heer des huizes van het huis waar ik op dit moment woon) een fiets wezen kopen op de markt. Het is altijd weer een hele belefenis om daar rond te lopen, je komt echt van alles tegen, loop je tussen de stukken koeienvlees door, zie je ineens een snuit liggen van een koe, nou dan zit je wel even raar te kijken hoor, ik wel in elk geval. maar het hoort er hier allemaal bij. Ik zag deze keer dat ze ook kippen en ganzen en hele kleine schatte kuikentjes verkopen (die laatste voor 10 ct!). Niet dat ik daar wat mee kon natuurlijk, ik kwam voor een fiets.

Ik was er door Arnold al op voorbereid dat ik er niet te veel van moest verwachten, omdat ze hier, vóór ze een fiets verkopen, eerst alle goede onderdelen erafslopen en vervangen door slechtere, om de goede onderdelen apart te kunnen verkopen. Maar goed, ik had er wel vertrouwen in dat ik een beetje een redelijke fiets zou kunnen vinden. Na de rijen fietsen die daar stonden een paar keer te hebben langsgelopen viel mijn oog op een oud model heren fiets die er nog redelijk uit zag en ongeveer mijn maat had, voor 29 euro. Raúl was het er niet helemaal mee eens, die zag me liever op de veel meer glimmende, kleine racefiets voor een tientje meer rijden. Maar ik had van arnold begrepen dat die fietsen net zo goed van ellend uit elkaar konden vallen na een tijdje, omdat ze met goedkope chinese schroeven en bouten in elkaar waren gezet.
Dus Raúl nog een beetje kletsen met die mannen om er nog een paar euro af te krijgen, uiteindelijk 255 bolivianos (is ongeveer 25,50 euro).

Wij weer terug naar huis, en ik een beetje fietsen. Maar na een klein stukje liep het voorwiel al vast, haha, dus ik een beetje doordouwen, en ´knap´. Er verschoof iets in de as van het voorwiel, maar hij rolde in elk geval weer normaal door. Thuis hebben we hem toch maar even uit elkaar gehaald en er was iets gebroken in de as. Dus wij dat ding vervangen en de boel een beetje nagekeken. Nou, dat zag er goed uit! Zondag was het autovrije zondag hier, dus Raúl, Elke en ik zouden een stukje door de stad fietsen om wat rond te kijken. We waren 5 meter op weg en mn ketting lag er al af, dat ding er om heen leggen was niet zo´n probleem, maar wel dat ik niet meer dan een paar meter kon fietsen voor hij er weer af lag. hahaha, dus die moeten we eerst maar even wat strakker zetten. Gelukkig hadden ze nog een fiets staan.

Was wel grappig om een rondje door de stad te maken, overal waren mensen aan het feesten op straat, voetballen en andere spelletjes op straat aan het doen en overal fietsten kinderen kriskras over de weg heen, levensgevaarlijk!! haha, je kon wel zien dat ze alleen op zulke dagen fietsen en niet zoveel ervaring hebben met het rekening houden met anderen. :)

Maar goed, weekenden gaan veel te snel voorbij, zelfs hier in Bolivia, deze week weer flink aan mn spaans nu ik weer wat beter ben (was van het weekend weer een beetje ziekjes, gelukkig niet zo erg als de eerste keer), en weer op de scholen aan de slag. Zat te doen in elk geval.

Blanca liet me zien hoe ze zelf maismeel maakt (zie foto´s), die stenen waarmee ze de mais fijnmaakt waren nog van de oma van haar oma begreep ik. En waarom zou je dan een machine gebruiken, dit werkt heel goed. Zoals je kunt zien, kon ik het zelfs.

Nou, hier laat ik het maar weer bij, want dit verhaal is alweer veel te lang.

doeidoei!